Bir umut tuttu ki sorma
Öyle güzel ki…
Yaşamım anlam kazandı sanki.
Sanki yaşamamışım bu umuda dek
Öyle deli bir heyecan ki bu içimdeki,
Sorma.
Sanki ben onu aramışım yıllarca,
O da onu bulmamı beklemiş,
Hem böyle ulu orta yerde, hem de görünmeden kimseye.
Onu bulduğumu nasıl anladığımı ise hiç sorma
Ben de kendime soruyorum bunu ara sıra ama
Ne mantıklı bir söz döküldü dudaklarımdan bugüne dek,
Ne de net bir görüntü var aklımda.
Bir umuda tutundum ki
Bu öyle bir umut ki
Ve ben öyle bir tutundum ki
Yıkılırsa,
Yıkılacağım,
Şurada, o anda, öylece kalacağım,
Öylece…
Onu bulmadan önceki ben diye bir şey de kalmayacak ortada
Ve öyle bir tutunma ki bu,
Bilmiyorsunuz,
Bile bile razı geldim ben bu yıkılmaya.
Hani olur ya diyorum ve
Yeni bir umut sarıyor bedenimi
Sımsıcak…
Hani olur ya
Gerek kalmaz belki yıkılmama.
Noktalı Virgül 