Bir gün öyle bir şey

Bir gün öyle bir şey yapacağım ki
Belki bir yazı belki bir şiir belki bir resim
Bunun, ertesi günü olmayacak
Ertesi gün herkes bunu yaptığım için beni konuşacak
Son gün yapmış diyecekler
Ardından tanınan insanlar vardır ya
Bir gün de olsa konuşulanlar.
Hah işte onlar.
Sonra biraz içim daralacak
Son olmasaydı keşke
Ben de bir merhaba diyebilseydim onlara.
Küçükken sıkça duyduğum sorunun yanıtı buydu belki
-büyüyünce ne olacaksın
Ölünce hatırlanacak bir büyük olmak isterim
Büyüyünce, ölünce hatırlanmak.
Çünkü
Dünyada kalmanın tek yolu buydu sanki.
Ne yazık, insan bunu ne beş yaşında ne de ellibeş yaşında bilemiyor
Sözde biliyor, tıpkı bu şiirin şairi gibi
Tıpkı bu şiir gibi.

İçimdeki kıymık

Hayallerimdeki kadar büyük çıkmasını beklemiyordum tabi ki pastanın,
O kadar da değil tabi ki.
Hayalleri hep büyük tutarım ki beklediğimi bulayım.
Pastayı yedim diye hatırlıyorum,
Öyle kalmış hatırımda.
Tadı sanki dilimde ama
Bir şey mi eksik
Bir şey mi fazla
Hatırımda ama çıkaramıyorum.
Bu kadar hevesleneceğimi beklemiyordum tabi ki pasta için,
O kadar da değil tabi ki.
Umutlarımı hep küçük tutarım ki çok kırılmayayım.
Güldüğümü hatırlıyorum
Sanki pasta da güldü ama
Bir şey mi yanlış
Bir şey mi zamansız
Hatırımda ama çıkaramıyorum.
Nerede pasta?
Ne zaman tekrar yiyebilirim?
Yiyebilir miyim, bilmiyorum.
Bu kadar da isteyeceğimi beklemiyordum o pastayı,
O kadar da değil tabi ki.
İsteklerime hiç engel olamam orası ayrı,
Hepsine değil tabi ki.
İsteyince olan isteklere,
Diğerleri istemeyince olanlar çünkü, hani öylesine.
Pastayı çok isterim de bulamıyorum.
Sanırım fazla kaçırdım istemeyi,
Belki de çayı,
Çıkaramıyorlar içimdeki bu kıymığı.

Aklıma Gelen

Olur, olmaz ben bilemem,

Bilemedim de bazen;

Olur dedim, olmadı,

Olmaz dedim oldu.

Olur olmaz bilemem ben,

Bilemem.

Olur olmaz gelme aklıma o yüzden,

Olur sanırım.