Monthly Archives: Mayıs 2019

Mutluluk Şarkısı

Mutluluk nedir desem, oturup mutluluk tanımı mı yaparız birlikte

Ne düşünürdük acaba otursak öyle

Ne çıkardı senden, ne çıkardı benden

Ne derdik ismine

Mutluluk mu olurdu yine?

Ne için derdik, hangi zaman için, hangi şartlar için

Hangi renk görürdük

Seninkinin rengi başka, benimkinin başka olurdu belki.

Aynı rengi görmemiz kaç senemizi alırdı?

Ölür müydük

Belki.

Daha kötüsü, belki de hangi rengi gördüğümüzü söyleyemeden ölmemiz olurdu.

Fakat mutluluk bu olmamalı.

Sona doğru, böyle hüzün almamalı içimizi

Rengi de boşverip tekrar aramalıyız belki

Belki tekrar düşünmeliyiz

Belki de düşünmek bizim hatamız

Sadece dinlesek?

Aynı şeyi duyar mıyız?

Hangimizin duyduğuna mutluluk deriz?

Nasıl tanımlarız, ne ile ifade ederiz?

M-U-T-L-U-L-U-K

Böyle ayırsak harflere

Ne çıkar dersin?

Senden, benden.

Ne deriz?

Mutluluk mu deriz dersin yine adına.

Bir şey diyebilsek ne iyi olurdu öyle değil mi?

Ya da boşver, mutluluk şarkısı mırıldanıyorum, duy olur mu?

 

Categories: EDEBİ KARALAMALAR | Yorum bırakın

Güvercinin kalbi

Güvercin yine bulamamıştı yolunu,

Yol diye bir şey aramaya başlayalı seneler olmuştu

Dünya seneleri.

Bir sürü şeyi aradığı sandı, çok kez yanıldı.

Her seferinde bu kez de yanılacağım diye adımı attı yolu sandığına.

Hiç koşarak gittiği olmadı bu yüzden,

Hep ürkek bir ilk adımdı onun ilk adımları.

Hep acabaları oldu.

Her birinden vedalaşırken de acabaları vardı

Acaba, kendisinin hatası nerede vardı,

Acaba, aslında öyle demek değil miydi?

Acaba, aslında yol çıkmaz değil miydi?

E ama sözde kocaman levha vardı…

Üzüldü bazen karıştırınca yolunu.

Çok üzüldü, güvercin kalbi titredi, sarsıldı

Ama yolu çıkışa vardırmaya yaramadı bunlar.

Bir sonraki sefer  bir öncekini hatırlamasına rağmen yine aynı yanılgıları yaşadı.

Belki de aptaldı.

Aptal güvercin,

Aptal, ürkek güvercin.

Sonra birileri kendisine kıyamadı, hep, iyi ki onlar vardı.

Yine de ayağa kalktığında, yine düşünün peşine düştü güvercin.

Aynı düşün peşine.

Kendisi gibi bir güvercin daha bu düşe vurgun muydu acaba?

Düşündü,

Belki de bir yol vardı ve o yolu arayan iki güvercin,

Birisi kendisi.

Diğeri…

 

 

 

 

 

 

Categories: EDEBİ KARALAMALAR | Yorum bırakın

WordPress.com'da Blog Oluşturun.