İç

Beklenenin ne olduğunu bilmeden bekleyen koca insan
Belki de o kadar da koca değilsindir
Giderek küçülüyorsun şimdi içinde
İçin küçük geliyor veyahut sana.
Hani korkardın ya dar yerlerden,
Hani duramazdın ya
Kaçardın, bağırır, ağlardın.
Kurtarırlar mı beni diye endişe ederdin.
Duramazdın ya.
Şimdi bak, için dar geliyor sana,
Koca değilsin o kadar da.

Kaçmak, kaçmak nedir bilen beri gelsin
Kaçmak, koşmak mıydı?
kurtulmak mı?

Şimdi bunun bir yanıtı yok sanki sende
Şimdi giderek küçülüyorsun içinde, kendi içinde.
Aradığını, bulmak istediğini bulamadan
Vuslat olmadan küçülüyor için,
Sanki yok oluyorsun için için

Kaçmak mı?
Kaçmak neydi?

Biraz karıncalanma var içinin ortasında
Biraz da gurulduyor sanki için
Belki de gevşetmek gerek içini
Belki boşaltmak, belki doldurmak
Ne gerek şimdi,
Ne gerek ki küçülüyorsun içinde
Hani sen duramazdın ya dar yerlerde
Hani kaçardın…

O kadar da koca değilmişsin demek ki
Koca olan beklemekmiş belki
Beklediğinden ümidi kesince kalmadı koca olandan eser
Nasıl da büzüştün sönük bir balon gibi
Hani sen duramazdın ya dar yerlerde
Hani kaçardın…

Kaçmak, kaçmak neydi?
Kurtulmak mı?
Dur desen durur mu, kaç desen kaçabilir mi
İçinden hiç iç çıkabilir mi?

İçimdeki kıymık

Hayallerimdeki kadar büyük çıkmasını beklemiyordum tabi ki pastanın,
O kadar da değil tabi ki.
Hayalleri hep büyük tutarım ki beklediğimi bulayım.
Pastayı yedim diye hatırlıyorum,
Öyle kalmış hatırımda.
Tadı sanki dilimde ama
Bir şey mi eksik
Bir şey mi fazla
Hatırımda ama çıkaramıyorum.
Bu kadar hevesleneceğimi beklemiyordum tabi ki pasta için,
O kadar da değil tabi ki.
Umutlarımı hep küçük tutarım ki çok kırılmayayım.
Güldüğümü hatırlıyorum
Sanki pasta da güldü ama
Bir şey mi yanlış
Bir şey mi zamansız
Hatırımda ama çıkaramıyorum.
Nerede pasta?
Ne zaman tekrar yiyebilirim?
Yiyebilir miyim, bilmiyorum.
Bu kadar da isteyeceğimi beklemiyordum o pastayı,
O kadar da değil tabi ki.
İsteklerime hiç engel olamam orası ayrı,
Hepsine değil tabi ki.
İsteyince olan isteklere,
Diğerleri istemeyince olanlar çünkü, hani öylesine.
Pastayı çok isterim de bulamıyorum.
Sanırım fazla kaçırdım istemeyi,
Belki de çayı,
Çıkaramıyorlar içimdeki bu kıymığı.

Görülmemiş mucize

Tesadüfler sonucu oluşan mucizelere inanmayanlara ithafen;

Kendini anlatmak için zamanın var
Bir merhaba ile hoşçakal arası kadar.
Ne kadardır tahminen bunun ortalaması?
Hani geçmez ya sınavın son dakikası
Ya da hemen gelir de gider geçiverir ya.
Haksızlık mı bazılarına o halde, bu merhaba ve hoşçakal arası?
Kimininki bilmem kaç zaman,
Öbürününkü kim bilir ne zaman.
Ya senin kendine geçen bir hak yok mu?
Ne zaman az gelmez sınavın zamanı,
Çok bilince mi?
Çok umursamayınca mı?
Hazır değilken yakaladıysa bir merhaba seni.
Olur ya, hazır değilken.
Ağzından çıkamadıysa üstelik de tam olarak.
Oysa bir an sonra desen merhaba,
Öyle gür, öyle güzel olacaktı, fakat olmadı.
Ve belki de bu yüzden hazırlıksız yakaladı bu hoşçakal seni,
Hoş kalabilmek bu yüzden pek mümkün olamadı.

-tesadüfler sonucu oluşan mucizelere inanmayan kadın.

Bir yalnızın defterinden

Çünkü en nihayetinde, yalnız kalıyor insan

Dışarıda ne yaparsa yapsın, kimlerle olursa olsun

Üstelik belki çok eğlenmiş, belki çok gülmüş olsun

Eve biriyle dönmüyorsa, evin kapısını birisi açmıyorsa,

Yalnız kalıyor insan.

Yalnız, yalnızlığa değil kendine de alışıyor, kendini de tanıyor bu kez

Eve birileriyle dönenler, kapılarını biri açanlar bilmez

Kendini tanımak için kendinle kalmak gerekir

Ama öyle birkaç saat değil,

Belki de yıllar gerekir.

Bilmiyorum ki,

Sen ne kadar zamandır tanıyorsun kendini?